آیا تخلیه فاضلاب شهر شیراز به دریاچه مهارلو حقیقت دارد؟
تاریخ انتشار: ۲۶ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۵۷۳۳۹
در پی برخی گمانه زنی‌ها مبنی بر تخلیه فاضلاب شهر شیراز به دریاچه مهارلو، به بررسی عمیق مشکلات زیست محیطی حاصل از این موضوع پرداخته‌ایم.
به گزارش گروه استان‌ها خبرگزاری دانشجو، دریاچه نمک مهارلو، یک فرورفتگی تقریباً طویل است که در پایین نقطه شهر شیراز واقع شده است و در نتیجه، بسیاری از فاضلاب‌های خانگی، تجاری، صنعتی، بیمارستانی، کشاورزی و .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ورودی‌های اصلی دریاچه، رودخانه فصلی (رودخانه خشک شیراز)، رودخانة فصلی سلطان‌آباد (شامل دو شاخة اصلی چنار راهدار و سلطان آباد و زهکش قره باغ) و رودخانه فصلی نظرآباد است. رودخانه خشک و رودخانه فصلی سلطان‌آباد به بخش‌های شمالی و شمال غربی دریاچه منتهی می‌شوند، در حالی که رودخانه نظرآباد در ساحل جنوبی دریاچه تخلیه می‌شود. مسیل‌ها و زهکش‌های ورودی به دریاچه (به ویژه رودخانه خشک) که به حاشیة شمال غربی دریاچه وارد می‌شوند، حاوی انواعی از آلاینده‌های شهری، صنعتی و کشاورزی هستند.
در میان آلاینده‌های مختلف فلزات سنگین سمناک‌ترین، پایدارترین و فراوان‌ترین آلاینده‌هایی هستند که می‌توانند در موجودات آبزی تجمع یابند و غلطت آنها از طریق زنجیره غدایی زیست‌افزایش یابد. فلزات بالقوه سمناک می‌تواند از طریق فاضلاب‌های تخلیه شده به دریاچه‌های شور به محیط‌های آب، رسوب، گونه‌های گیاهی و جانوری مختص این محیط وارد شود.
مطالعات فراوانی دربارة بررسی غلظت عناصر در رسوبات محیط‌های آب شیرین صورت گرفته است). اما مطالعات آلودگی در دریاچه‌های شور بسیار کمتر مورد توجه است. فقدان مطالعه در این محیط‌ها شاید به این دلیل باشد که از آب‌های شور به عنوان منابع آب آشامیدنی یا حتی کشاورزی استفاده نمی‌شود، و بنابراین تصور می‌شود که اهمیت آلودگی این قبیل محیط‌ها کمتر از اهمیت آلودگی آب‌های شیرین است.
با این وجود، آشکار است که دریاچه‌های شور، بوم‌سامانة منحصر به فرد برخی از گونه‌های گیاهی و جانوری هستند. مثلاً نوعی سخت‌پوست به نام Artemia مختص این دریاچه‌هاست که در صنایع شیلات از آن به عنوان مادة غذایی پرورش ماهی استفاده می‌شود.
مهاجرت سالانة برخی از گونه‌های پرنده مثل فلامینگو، حواصیل، اردک، و گونه‌های دیگر در فصول زمستان و پاییز نیز اهمیت این بوم سامانه‌ها را نشان می‌دهد.
یکی دیگر از دلایل کمبود این مطالعات در دریاچه‌های شور می‌تواند پیچیدگی شرایط شیمیایی و فیزیکی این دریاچه‌ها و تغییرات نسبتاً شدید پتانسیل اکسایش و کاهش و اسیدیته در طی فصول خشک و‌تر سال باشد. این تغییرات می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر گونه‌سازی عناصر داشته باشد.
یکی دیگر از آلاینده‌هایی که از طریق فاضلاب شهری به دریاچه نمک وارد می‌شود، ذرات میکروپلاستیک می‌باشند. دریاچه‌ها و تالاب‌ها به مکانی برای دفع زباله و رهاسازی فاضلاب‌های شهری، صنعتی و کشاورزی تبدیل شده‌اند.
منشا ۸۹ درصد پلاستیک‌های موجود در زباله‌های دریایی، از خشکی وارد دریا می‌شوند، بنابراین میکروپلاستیک‌ها به طور مستقیم و یا غیرمستقیم به رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و دریا‌ها منتقل می‌شوند.
میکروپلاستیک‌های با نسبت سطح به حجم بالا در محیط‌های آبی، پتانسیل آلودگی به برخی از آلاینده‌ها مانند فلزات سنگین، سموم شیمیایی، آلاینده‌های آلی پایدار و نیز آلاینده‌های آلی آبگریز را دارند.
به همین خاطر است که بررسی غلطت فلزات بالقوه سمناک و میکروپلاستیک در این محیط‌ها بسیار حائز اهمیت می‌باشد.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: دریاچه مهارلو تخلیه فاضلاب استان یزد دریاچه های شور آلاینده ها دریاچه ها محیط ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۵۷۳۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بررسی مشکلات و معضلات رودخانه کن
به گزارش خبرگزاری مهر، علیرضا طاهری با اشاره به برگزاری جلسه بررسی مشکلات و معظلات رودخانه کن با حضور معاون این اداره کل، نمایندگان کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای اسلامی شهر، اداره کل محیط زیست استان تهران، شرکت آب منطقه ای تهران، شهرداری های مناطق ٥، ٩، ١٨، ٢١، ٢٢ گفت: رودخانه کن بزرگترین رودخانه ورودی شهر تهران است و از منظر محیط زیستی و گردشگردی از اهمیت ویژه ای برخوردار است که با گسترش محیط شهری، افزایش نفوس و کاهش نزولات جوی و بهره برداری های غیر اصولی صورت گرفته معضلات فراوارنی را به‌وجود آورد است.
وی به بخشی از معضلات این رودخانه اشاره و تصریح کرد: تخلیه نخاله و پسماند، ورود فاضلاب های بهداشتی و صنعتی، نبود ایمنی مناسب در حریم و بستر رودخانه و … از جمله موضوعات مطرح و بررسی شده در این جلسه بود.
رئیس اداره پایش اداره کل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران مطرح کرد: پس از تبادل نظر و تشریح مشکلات و اقدامات صورت گرفته در بخش های مختلف، مقرر شد ماتریس وظایفی برای همه دستگاه های متولی تنظیم شود و همچنین همکاری هایی فی مابین در خصوص رفع معضلات مربوط به رودخانه کن تقویت شود.
کد خبر 6093949
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند